FELIETON: Ekspansja (nie)potrzebna?

Na arenie międzyszkolnej można zaobserwować spam nowymi placówkami kształcącymi młodych czarodziejów. Ile z nich ma szanse przetrwać? Dla ilu początek jest końcem?

Ostatnimi czasy zewsząd atakują nas informacje dotyczące nowo powstałych szkół magii. Jedna, druga, trzecia... Wszystko byłoby spoko, gdyby nie fakt, że osób zainteresowanych wstąpieniem do naszej - wcale nie tak ubogiej w placówki - społeczności jest coraz mniej.  

Tylko nasuwa się proste pytanie. Czy w tych ciężkich dla nas czasach, gdy zainteresowanie sagą o Harrym Potterze drastycznie spada, kolejna szkoła jest nam niezbędna?

Okej. Każdy chce być dyrektorem. Sława, własne podwórko do grabienia, możliwość narzucania zasad... Każdy chce poczuć się ważny i szanowany. Nie przeczę - to pociągająca perspektywa. Tylko kosztem czego? Ciężkiej pracy nad utworzeniem placówki po to tylko, by zamknąć ją po miesiącu z powodu małego zainteresowania? 

Równanie jest proste. Więcej szkół = mniej uczniów. Mniej uczniów = wielkie tłuste NIC. Nasza społeczność już i tak niewyobrażalnie skurczyła się do rozmiarów piłeczki pingpongowej. Ludzie odchodzą, szkoły upadają, Harry Potter się skończył i powoli kończy się świetlany czas Świata Magii. I zamiast zjednoczyć się w ciężkich czasach, nasza społeczność gubi się gdzieś między raczkowaniem a histerycznym płaczem o smoczek. Bo niby wszyscy widzą, że sytuacja jest już beznadziejna, ale nikt nie powie "Hej, stop, po co Ci to?". 

I tak moglibyśmy bawić się bez końca, gdyby nie fakt, że sytuacja jest w opłakanym stanie. Szkoły zaczęły wyrastać jak grzybki po deszczu, a krasnoludki niestety nie uciekły w las. Więc może zamiast powielać te same schematy, ktoś wyjdzie z inicjatywą zrobienia czegoś nowego i oryginalnego? Brakuje nam w ŚM zabaw, ciekawych organizacji, międzyszkolnych wydarzeń. I jeśli każdy może zostać Dumbledorem ver. 2.0, to równie dobrze może wnieść coś oryginalnego do naszej ubogiej, zanikającej społeczności. 

Dla Ofineusa napisała,

Juliet Hale